Bromtol en de 7 woudlopers

het is misschien wel de dag van de apen. vaniddag liep ik er zo weer tegenaan. die beesten vind ik zo fascinerend. een zwarte liep gewoon boven me over de telefoondraad. en een paar kleine sprongen in het wild. dat net toen ik ze begon te missen na een paar weken op de weg van het werk.

dat was dna het mooie vandaag, iets minder actief was de receptioniste op werk die op haar bureau naast de telefoon lag te dutten. moet kunnen.
ik werk er als het goed is trouwens nog 2 weken vanaf nu, echt de tijd gaat zo rap.

de laatste weken was werk wat jullie vast al hadden gemerkt iets waar ik steeds meer tegenop zag.
maar sinds vorige week donderdag gaat het heerlijk. een patient die ik eerder behandelde is teruggekomen nadat z'n wond geheeld was en nu stort ik me volledig op hem en 'bromtol'.
ik kan een boek vol schrijven over bromtol. wat een pracht van een kerel. hij doet alls na wat ik doe, heeft een klein centebakje, spreekt geen woord engels. hij is lachwekkend tot en met en met therapie kan ik nogal veel met hem. een held in alle vormen.
ik ben er als het goed is bij als ze allebei naar huis gaan.
met 1 collega kan ik goed overweg, ook over patienten en hij toont interesse. dat doet me erg goed.

dat terwijl de meeste mensen hier ' het ene oor in en het andere oor uit' hebben. schijnt typisch srilankaans te zijn. thuis ook, sebas' z'n opmerking van: ik kan net zo goed zeggen dat ik ondersteboven in een kerstboom heb gehangen. want hij gaat toch zo verder met een ander gesprek.
over kerst gesproken, de laatste 3 weken ofzo zitten er vaak kerstliedjes in me hoofd, dan zingen we wat op straat. niet veel soorten, maar toch wel geregeld. mensen zullen niet raar opkijken want de nieuwjaarswensen op enkele winkels bekleden nog het straatbeeld.ik denk dat kerst toch in mn automatiche systeem zit (hele foute boel natuurlijk met de andere onliefhebbende geldkloppende dagen voor de deur).

afgelopen week gingen jenny en cathy, onze huisgenoten, na 4 weken verder met hun reis. het klikte leuk tussen ons 4 en was zo fijn om een normaal engels gesprek te voeren als ik thuiskom. veel deelden we niet, maar het was goed.
ik had het niet gedacht: nadat ik wegging nog afscheid te hoeven nemen.

het weekend waren ze er niet bij, ik wel, op het strand. met wat vrijwilligers waren we daar (om de hoek, 15 min) 2 dagen. en wederom kom ik erachter dat de meeste vrijwilligers hier leven voor de ' gemaakte gezelligheid' en ik liever optrek met 2 anderen. toevallig net nederlanders, maarja het internationale gehalte met meer dan 10 engelsen, 1 amerikaanse en 4 nederlanders is nou eenmaal niet zo hoog.
wat me meer bijblijft (al moest ik net even de vloer aanvegen) zijn de golven en de kracht van de zee. de golven waren verschrikkelijk ruig, zwemmen werd kopje onder, hoofdpijn en aanspoelen en we zijn op een paar rotsen geklommen aan de rand van het strand waar alles stuksloeg. golven, zo hoog, krachtig dat het gedreun op de rotsen rond me, de spetters die bleven hangen in delucht gewoon machtig was. wat een natuuraanschouwsel!

terwijl we het weekend ervoor al in een regenwoud waren geweest.
ik vroeg me van tevoren af of ik wel in een regenwoud zou kunnen lopen in sri lanka, omdat het vast dichtbegroeid en verdwalen zou wezen. dat was het ook als we de gids niet hadden.
samen met 2 engelsen en de gids die ons alles liet proeven, ruiken en voelen van wat we tegenkwamen (vb vocht van slak dat als pijnstiller dient of kaneelbladen) hebben we die dag gelopen door een woud waar geen begin en eind was, de bomen een geheel vormen,vochtigheid ten top, aan lianen kon klimmen en onderweg onder een waterval zwemmen en staan.
we lopen door theeplantages op heuvel met uitzicht formidabel en bedrukkend als het begint te druppen.
ook al schrijf ik, nog is het voor mij onbeschrijvelijk.

muziek: keane- the frog prince, nadat iedereen zondag weg was van t strand heb ik met sebas genoten van de middagzon en het golfslagbad, waarna het water ook de stoel met het Lion (lokaal) bier te pakken nam.

praten: leukste met mensen die geen engels kunnen
luisteren: de vogels en rennende eekhoorns opt dak in de morgen al wordt ik soms te vroeg (6uur) wakker
proeven: 13 soorten bananen en stringhoppers met kokos als ontbijt
ruiken:geur op mn vingertoppen na het eten van curry's gaat er niet af

de klas: vorige woensdag met jenny en cathy naar hun werk in school voor gehandicapte kinderen. ik voelde me weer helemaal terug als kind en helemaal gelukkig toen ik tekeningen, aanhankelijkheid en vreugde zag.

met alles wat hier staat, ben ik hier en jullie daar, al is het met wat jullie zeggen net alsof ik daar ook weer ben.